Op 1 mei 2020 bestaat VOP 50 jaar. Je zult daar dit seizoen nog veel over horen en we gaan hier veel festiviteiten omtrent organiseren! Met enige regelmaat zullen we hier aandacht besteden aan club-iconen van toen en van nu door middel van de rubriek 50 jaar VOP: 10 vragen aan…… deze keer is Herman Petten aan het woord.

Vraag 1: Kun je jezelf voorstellen?

Mijn naam is Herman Petten, 65 jaar, woonachtig in Hoogland samen met mijn echtgenote Cecile Petten. Ik werk in de logistiek als floor-manager. Ik voetbal al ruim 40 jaar, althans ik probeer het! Verder houd ik mijn conditie nog op pijl door wekelijks te spinnen op de sportschool. Ik heb twee kinderen, een zoon en een dochter, en daarnaast ook een gelukkige opa van 3 kleinkinderen.

Vraag 2: Hoe ben jij bij VOP betrokken (geweest)?

In 2003 ben ik bij VOP terechtgekomen, samen met 12 andere vrienden, vanwege het lekker kunnen voetballen en voor de gezelligheid. We kwamen terecht op Metgensbleek en merkte direct dat het toch anders ging dan we gewend waren. We kwamen terecht bij een vereniging waar we de kantine moesten delen met de honkbalvereniging en het voetbalveld 10 minuten van het complex aflag. VOP was toentertijd een kleine vereniging met weinig leden en er werd verwacht dat je als nieuw lid ook de handen uit de mouwen stak. De eerste drie jaar heb ik het veld op Metgensbleek van lijnen voorzien. Iedere zaterdag om 7.30 uur was ik al bezig met het trekken van de lijnen. Daarna werd mij gevraagd door het toenmalig bestuur en enkele leden van VOP om ook andere lijnen uit te gaan zetten. Na veel wikken en wegen heb ik besloten om verantwoordelijkheid te nemen voor VOP als voorzitter ad interim. Als voorzitter a.i. kreeg ik te maken met vele uitdagingen. Op de eerste plaats om een stabiel bestuur te vormen, op de tweede plaats om de overgang van Metgensbleek naar Vathorst te realiseren en als derde om de basis te leggen voor een jeugdafdeling.  Het opbouwen van de vereniging, samen met overige bestuursleden en enthousiaste leden heb ik als een uitdaging gezien en daar met veel plezier aan gewerkt.

Vraag 3: Wat vind je het mooiste aan VOP als vereniging door de jaren heen?

Mijn absolute hoogtepunt is de basis leggen van een jeugdafdeling. Dat heeft er mede toe geleid dat de gemeente vertrouwen in VOP kreeg en een daardoor medewerking kreeg om in Vathorst verder te groeien. Een andere hoogtepunt is de opening van het complex in Vathorst. Amersfoort heeft namelijk kunnen zien dat een kleine voetbalverenging als VOP in staat is gebleken om een groot evenement  te organiseren. Vrijwel iedereen binnen VOP heeft aan het succes van het evenement bijgedragen. Een openingswedstrijd van het eerste van VOP tegen Lucky Ajax zorgde er voor dat er ruim 1500 toeschouwers  op af zijn gekomen. VOP stond weer op de kaart is mede daardoor gegroeid van lelijk eendje tot een grote trotse en mooie zwaan.

Vraag 4: Wat vind je het mooiste aan VOP als vereniging door de jaren heen?

Dat we een mooi complex hebben die we verder kunnen ontwikkelen.

Vraag 5: waar ben je trots op?

Het meeste trots ben ik op mijn vrouw Cecile Petten. In al die jaren dat ik een functie heb bekleed bij VOP en zelfs nu nog is zij mijn steun en toeverlaat geweest. Zij heeft mij altijd op de achtergrond gesteund, geadviseerd en ontlast.

Vraag 6: Hoe zie jij de toekomst van VOP?

Mijn motto is: ‘niemand binnen de club is belangrijker dan de club zelf’. Ik spreek de hoop uit dat alle berokkenen binnen de club, van spelers tot trainers, van vrijwilligers tot bestuur, van ouders tot leiders in het belang van de club denken en opereren. Natuurlijk is individueel belang belangrijk want het geeft voldoening aan wat je doet voor de club, maar wanneer je betrokken bent bij een vereniging als VOP en je streeft ernaar om een familie te zijn, dan zal het belang van de club op de eerste plaats dienen te komen. Openheid en transparantie naar iedereen toe binnen de vereniging zal daar enorm aan bijdragen. Dan creëer je saamhorigheid, loyaliteit maar ook vooruitgang.

Vraag 7:Welke persoon staat jou het meeste bij in de 50-jarige historie van VOP en waarom?

Ik ben sinds 2003 pas betrokken bij VOP. Mij staat niet 1 persoon bij maar wel 4 personen. Iedere zaterdag, zowel uit als thuis, zijn deze personen in slechte en in goede tijden achter VOP en met name ons eerste elftal blijven staan. Het zijn de vaste supporters van VOP 1.

Vraag 8:Wat is het leukste / grappigste wat je meegemaakt heb?

Dat zijn vele momenten. Op de eerste plaats de trainingsweekenden van de selectie. Maar ook het trainingsweekend van ons vierde elftal vorig jaar was leuk. Toen kon je echt weer merken dat we een zgn. familie waren.

Vraag 9: Als je VOP vergelijkt met de periode voor en na de verhuizing naar vathorst wat zie je dan voor verschillen?

Het grote verschil is dat de spelers wat uit geruster op het veld staan. De 10 minuten lopen naar het veld op Metgensbleek en ook weer de 10 minuten terug naar de kantine wordt ons gelukkig in Vathorst bespaard. Ook hoeven we op Vathorst ons geen zorgen te maken dat we tijdens het voetballen of trainen een honkbal tegen onze kop krijgen.

Vraag 10: Is er nog iets wat jezelf kwijt wilt over 50 jaar VOP dat niet gevraagd is?

Wie had 15 jaar geleden kunnen denken dat anno 2019 VOP nog bestaat. Dat is ons allemaal gelukt, niemand uitgezonderd. Ik zou willen dat er over 50 jaar door die generatie wordt gesproken over de inzet, de stress, de liefde, de gezelligheid en de prestaties die de vrijwilligers en leden van de afgelopen 50 jaar  hebben geleverd. Want als de generatie over 50 jaar daarvan op de hoogte is, dan weten zij waarom VOP in leven is gebleven. Wellicht dat zij dan kunnen leren van de lessen uit het verleden.

Wie zou ook de tien vragen aan….. moeten beantwoorden?

Joost de Geus en Patrick Meiers