VATHORST

Met zijn niet geringe lengte (1.92) en donkere uiterlijk was Otto Valerius jarenlang een bekende verschijning op de lokale en regionale sportvelden. Dat is met ingang van het nieuwe seizoen voorbij, nu de sympatieke verzorger heeft besloten na bijna 40 jaar definitief met zijn werkzaamheden te stoppen.

Die besluit had Valerius al in 2014 al genomen. “Het was de bedoeling om vorig jaar al te stoppen maar de selectie van VOP heeft mij toen overgehaald om er nog een jaartje aan vast te plakken”, vertelt Valerius op een doordeweekse avond in zijn behandelkamer op sportpark Olympus. “Nu ben ik 75 en komt eens de tijd om te stoppen. Dat is nu.”

HONKBAL

De op Curaçao geboren Valerius was, voordat hij in 1977 verzorger werd, een actieve sporter. Honkbal en judo waren tussen 1964 en 1972 zijn favoriete sporten. Als honkballer maakte hij jarenlang deel uit van de selectie van BSC Quick, de Amersfoortse club die dankzij een cadeautje van de honkbalbond na een lange afwezigheid dit seizoen weer in de overgangsklasse mag uitkomen. Met die club beleefde de eerste honkman in zijn toenmalige woonplaats Amersfoort diverse hoogtepunten. “Dat waren de promoties vanuit het rayon naar de eerste klasse”, kan Valerius zich nog goed herinneren. Verder was de sporter in die tijd (jaren 60) als judoka bij de inmiddels verdwenen lokale sportschool Boersma actief.

Een knieblessure maakte een vroegtijdig einde aan de actieve sportcarrière van Valerius. “Daardoor kon ik minder sporten.” Dat was de start van zijn loopbaan als verzorger. “Ik wilde bij het sportgebeuren betrokken blijven”, aldus Valerius. Voetbalclub Hoogland was de eerste club die van zijn diensten gebruik maakte. Maarf liefst zestien seizoenen was de verzorger op sportpark Langenoord actief. Daarna volgden drie clubs (HCAW, BSC Quick en Achterveld), voordat hij zeven jaar geleden (2008) bij VOP op de loonlijst kwam.

PLEZIER

De al bijna 31 jaar in Leusden wonende Valerius beleeft elke week veel plezier aan zijn verzorgersactiviteiten. “Het is leuk om spelers na een blessure weer fit te krijgen en op de massagetafel mooie verhalen te horen.” Valerius verwacht het werk zeker te gaan missen. “Ja, echt wel. De voetballers, de spanning voor de wedstrijd en de geur van de massageolie.”

Het bestuur van VOP heeft inmiddels een opvolger (Rene Verstay) voor de vertrekkende Valerius gevonden. “Ze vonden het wel jammer maar ze waren ook begripvol”, kreeg Valerius te horen toen hij zijn afscheid aankondigde. Maar helemaal bij VOP van het toneel verdwijnen, is Valerius niet van plan. Hij blijft de hoofdmacht volgend seizoen als toeschouwer volgen. “Natuurlijk zien ze me nog. Dan kan ik de wedstrijden ook eens vanaf de zijlijn bekijken.”

“Ik heb het werk altijd met veel plezier gedaan”, vervolgt de zeventiger die nog wekelijks in de sportschool is te vinden om zijn lichaam te trainen. “Ik heb veel mensen ontmoet en hoop nog heel lang toeschouwer te mogen zijn. En fit te blijven, zodat ik kan blijven sporten.”